სურათზე წარმოდგენილია ქართული დამწერლობის (ასომთავრულ–მრგლოვანის) ბ – ბან ასობგერის გრაფიკული სახე, რომელიც შედგენილია ბ – ბან – ით დაწყებული სიტყვებით.
ქვემოთ მოცემულია სიტყვების განმარტებები თანმიმდევრულად. განმარტებებში გამოყენებულია სხვადასხვა ლექსიკონების მასალები როგორც ძველქართული ახსნიდან ისე ახალი ქართული ახსნით.
სიტყვათა განმარტებანი (სიტყვის კონა)
ბაბუაწვერა – მრავალწლოვანი ბალახოვანი მცენარე. დაყვევაბის შემდგომ იკეთებს ბუსუსოვან ბურთულას რომელიც ქარისგან ადვილად იფანტება.
ბებო – მამის ან დედის დედა.
ბრძანება – აღსრულებისთვის მიცემული მითითება. ზემდგომისგან დაქვემდებარებულის მიმართ სიტყვიერი ან წერილობითი ფორმა და ნორმა რომელიც უეჭველად უნდა შესრულდეს.
ბუერა – დიდფოთლოვანი მცენარე, რომლის ფოთლებიც ხშირად რაიმის გასახვევად გამოიყენება.
ბადაგი – ადუღებული ყურძნის სუფთა წვენი რომელიც მაღალი სიტჯბოობით გამოირჩევა. მისგან მზადდება შემდგომ ფელამუში (თათარა) და სხვა...
ბია – კომში.
ბრინჯაო – მეტალი (ლითონი). სპილენძის შენადნობი ლითონთან და კალასთან, ასევე სხვადასხვა ქიმუირ ელემენტებთან.
ბროწეული – ტანდაბალი ბუჩქი ხე რომელლის ნაყოფიც ბავრმარცვლოვანი ატლასისებრი შეკრულობაა.
ბრტყელი – ცალი მხრით ვიწრო. რაიმე, როდესაც მისი ორი გვერდით ერთმანეთთან ურთიერთ პარალელური და ურთიერთ მიახლოვებულია.
ბრჭყალი – წვერმოკაუჭებული ფრჩხილი. მხეცთა და ფრინველთა უფრო.
ბინა – მცირე სამყოფელი სახლი. სადგომი მთაში.
ბა – თვალის შავი. ასევე მარადიული სული ძველ ქართულ მითოლოგიაშია (მისტერიებში). ასევე ბავშვი ბავშვის ენაზე – ბა ან ბაია.
ბრიალი – ცეცხლთა ელვარი და ტრიალი. თვალთა დიდრონად ტრიალი ქედნვა (მუქარა).
ბეღელი – მარცვლეულის მშრალად შესანახი (შენახულობა). სამარცვლეულო. ბეღელა ასევე სოფელი ფხოვში.
ბეღურა – პატარა ფრინველი, ჩიტი მოყავისფრო ფერით.
ბზეწვია – პატარა, გულყვითელა ფრინველი, ბეღურისმსგავსთა რიგიდან.
ბალანი – თხის ბეწვი. მატყლიეულივით არსებული ცხოველთა თმა. ხშირი თმაც.
ბოჭკო – დაურთავი, წვრილი ძაფი. მცენარეული ან ცხოველური ორგანიწმის ძაფისებრი ნაწილი.
ბაბაჭუა – "დიდი ჭია" – ობობა. ასევე ითქმის ობობის ქსელზეც. ამ სიტყვის სახეობაა ბაჭაჭუაც.
ბედობა – კარგის ან ცუდისაც მთხვევა, დაბედება.
ბატკანი – ცხვართა შვილი, კრავი. დაძახილით ბეკეკო (ბეკეკა).
ბარძიმი – მაღალფეხიანი სასმისი. წმინდა ჭურჭელი, გრაალიას თასი.
ბორანი – მცურავი, მოტივტივე ნაგებობა. სამტვირთველი.
ბრძოლა – ყოვლად წვა და ცხოვრება ცოცხალი. ავისა ვერ გიება, მუდამ კეთილად შექმნის სურვილი.
ბუმერანგი – ერთგვარი სასროლი ნივთი რომელიც უკუ ბრუნდება. გამოდგება ნადირობაშიც.
ბუნაგი – ცხოველთა სახლი.
ბუ – დიდთვალა ფრინველი. ჭოტთა მაგვარი. ღამეცა მხედი.
ბრძენი – ყოვლად გონშემკობილი. დაბადებით ღმერთთა დარი. შეუმცდარი და ნათლად მაფიქრალი. ყოველთა კეთილი თავი და ღვთის იმიდი.
ბუჩქი – მცენარე რომელიც მცირე ხეა, შეფოთლილი და დაგვაჯული.
ბუმბერაზი – უწინ მცხოვრები ხალხი, მოდგმით დიდნი და საქმით გმირნი.
ბრდღვიალა – ნათელი თვალთა მკვეთი. სხივი და წყარო ულევი სინათლისა. მეტი ნათელი.
ბერი – კაცი ბრძნობაზე შემდგარი. დაბრძნილი კაცი. კაცი ჰასაკითა.
ბზარი – მცირე ნაპრალი. რაისამ ერთის მცირით გამყოფი ხლეჩი.
ბიბილო – ფრინველთა თავთა წითობი ნაზარდი, ალიფრად უძვლო. კაცთა ყურთა ქვე ბმული ხორცი უძვლო და უხრტილო.
ბამბა – მცენარე და ნაყოფი. ნაყოფი თეთრი თივთიკი, მატყლისა მსგავსი ძაფთა შესაქმენი, იყითა იარისა საწამლო და სისხლისა დასაშრეტი.
ბუნი – ჯოხი გასაზომელი და შუბისა ტარი.
ბაგირი – საბელი და თოკი. ძაფი სქელი და გაგრეხილი.
ბარტყი – ფრინველთა შვილი. ზოგთა მათ კერძო სახელი აქვნდეს.
ბასიანი – მხარე და ადგილი საქართველოში, გინა ხალიბთა გინა დვალთა შინა. დიდი ბრძოლისა ადგილი ქართველთათვის.
ბურთი – მრგვალი სათამაშო, გორგალი და საგორველი ყოველთა თამაშობათა საგნად.
ბამბუკი – ხე ალერწილი, ჩქარა მზრდე და საჭირო ფრიად.
ბალახი – მწვანე და მოლი, საძოვარი.
ბალიში – გინა ავადმყოფთა გინა ძილად მყოფთა თიკვი მატყლით ან ბუმბულით გავსებული. კაცთა რბილი თავსაგი.
ბლიკვი – მჯიღი, მუშტი და მუჭი. ანდა მცირე გამძვრალი ადამის მსგავსი ანდა ცელქი ბალღი საავოდ მხნე.
ბილიკი – მცირე გზა და კვალი, ვიწროდ სავალი, ფეხთა გაკვალული გზა და გასავალი თითო კაცთა.
ბაყილო – ყლორტი და ახლად ამოყრილი ხე.
ბუმბული – ფრინველთა საფარი.
ბორჯღალი – სამყაროს ძალი ნება ორგვარი. ცეცხლი მოტრიალე, მკლავი ხომლთა და სახომალთა. ნიშანი ღვთისა ძალისა და ძალა სიმართლისა.
ბურუსი – ნისლი ჯანღიანი, თვალთა გაუვალი, ძნელ საცქერი გარემრგვალთა ყოველთა. ბუნებისა შემფარვი და წამქრობი (დამმალი).
ბაასი – გაბმული ლაპარაკი. სიტყვათა კეთილი ცვეთა.
ბავშვი – კაცთა შვილი და კაცი კვალაც. ადამთა შვილსაც იტყვიან.
ბალადა – თხრობითი ხასიათის სიმღერა.
ბრგე – კაცი შვენიერად მაღალი. ვინმე ახოვანი კაცთაგანი.
ბუნება – თითვეულისა მყოფთაგანის დასაბამი, ძვრისა და მყუდროებისა ვითარ ქვეყანასავ აღოცენებულსა ნაყოფითა. ძალი და ხასიათი ნებითი კაცთა თუ ქვეყანათა შინა მყობი და მომფენი სუფევისა.
ბაგე – ტუჩი და პირისა კიდენი.
ბედი – ღვთისგან შესარგები ხვერდი უცილობი.
ბინადარი – მცხოვრები. ცხოველი ტყეთა შინა მყოფობელი.
სიტყვებად გამოყენებულია როგორც ძველი ისე ახალი ქართული მეტყველებისთვის დამახასიათებელი სიტყვები.
